വിങ്ങുന്ന വിരലുകള്ക്ക് ഒരിക്കലും വഴങ്ങാതിരുന്ന അക്ഷരങ്ങള്..
മനസ്സില് ജനിച്ചു മനസ്സില് തന്നെ മ്രിതിയടയുന്നവ
കൂടുന്ന ഹൃധയമിടിപ്പുകള്ക്ക് ഞാന് അവകാസിയല്ല...
അറിയുന്നു ഞാനത്....
സ്വന്തമെന്നത് വെറുമൊരു കിനാവ് മാത്രമാണെന്ന്...
അഗ്നിസുധിയാലും വിസുദ്ധീകരിക്കാന് കഴിയാത്ത ചിലതുണ്ട്..
മനസ്സുകളില് കൂടുകൂട്ടിയ മാറാലകളെ ഞാന് സ്നേഹിച്ചത് നിനക്ക് വേണ്ടിയായിരുന്നു..
അരുതെന്ന് പറയാന് മറന്നതും സ്നേഹത്തിന്റെ നോവിനാല് മാത്രമാണ്...
നീ വിശുദ്ധന് ആണല്ലോ..
ജീവിതത്തില് ഒരാളെ മാത്രം സ്നേഹിക്കാന് കഴിയുന്നവന്....
നിറമിഴികളില്
ഇനിയൊരിക്കലും ദീപങ്ങള് വിരിയില്ല....
കണ്ണുനീരിനു പവിത്രതയുമില്ല..
എനിക്കുവേണ്ടി നീയോരുക്കി വെച്ച തടവരയെ പോലും ഞാന് സ്നേഹിച്ചു കൊള്ളാം...
ഒരു ചോദ്യത്തിനു മാത്രം ഉത്തരം നല്കുമെങ്കില്....
നീയെന്തിനു നിന്റെ ആത്മാവിനെ വഞ്ചിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ